• اسیدسالیسیلیک
  

• بنزوئیل پراکسید
• آیا می توانید همزمان از هر دو استفاده کنید؟
• سایر درمان های آکنه OTC
• چگونه یکی را انتخاب کنیم؟

اسید سالیسیلیک و بنزوئیل پراکسید دو شناخته شده ترین ترکیبات ضد آکنه هستند. وقتی صحبت از آکنه می شود ، متخصصان پوست و کمپانی های تولید کننده محصولات مراقبتی پوست به طور کلی به دو ماده اصلی تکیه می کنند : بنزوئیل پراکسید و اسید سالیسیلیک.

 این داروهای ضد آکنه (OTC) به عنوان شگفتی های ضد آکنه برای بیمارانی که از آکنه خفیف تا متوسط ​​رنج می برند ، مورد تأیید قرار گرفته و هر دو در انواع داروهای ضد آکنه موضعی وجود دارند.

مزایای این دو ماده چیست؟

هر دو ماده سلولهای مرده پوست را از بین می برند ، که می تواند منافذ را مسدود کرده و در ایجاد آکنه نقش داشته باشد.

اکثر درمان های موجود شامل یک یا هر دو این موارد هستند ، اما تفاوت زیادی بین اثرات آنها وجود دارد. در مورد تفاوت بین استفاده از بنزوئیل پراکسید یا اسید سالیسیلیک به عنوان یک راه حل برای درمان آکنه اطلاعات کسب کنید.

بنابراین چگونه بفهمیم که باید از کدام  ترکیب استفاده کنیم یا چرا این دو ماده اغلب در درمان آکنه مورد استفاده قرار می گیرند؟

اسید سالیسیلیک

ده ها سال است که متخصصان پوست و مراقبت از پوست ، اسید سالیسیلیک را برای درمان آکنه (بیشتر مؤثر بر جوش سر سیاه و جوش سر سفید) و سایر شرایط پوستی تجویز کرده اند. اسید سالیسیلیک ، که از نظر پزشکی به عنوان اسید ارتو هیدروکسی بنزوئیک شناخته می شود و ماده اصلی آسپرین است ، در واقع یک بتاهیدروکسی اسید است. به دلیل ساختار مولکولی که دارد بیشتر از آلفا هیدروکسی اسید محلول در چربی است و بیشتر می تواند به منافذ نفوذ کند. در حالی که آلفا هیدروکسی اسید لایه برداری خیلی سطحی انجام می دهد. این ماده همچنین یک ماده اصلی در روتین روزانه پوستی است.  

اسید سالیسیلیک چگونه آکنه را درمان می کند؟

سالیسیلیک اسید همان چیزی است که در اصطلاح keratolytic نامیده می شود ، بدین معنی که یک لایه بردار بسیار عالی است. این اصطلاح به معنی توانایی این ماده برای کمک به نرم شدن کراتین (پروتئینی که بخشی از ساختار پوست را تشکیل می دهد) و پوسته ریزی است . در واقع این ترکیب به شل شدن پوسته های ایجاد شده روی پوست کمک می کند ، که باعث پاکسازی پوست از سلول های مرده می شود. اسید سالیسیلیک به دلیل خاصیت لایه برداری ، با نفوذ به لایه فوقانی پوست و ورود به منافذ ، در از بین بردن مابقی سلول های مرده پوست نیز مؤثر است. پس به زبان ساده تر ، نه تنها منافذ مسدود شده را پاکسازی می کند بلکه به پوسته ریزی لایه بالایی اپیدرم نیز کمک می کند ، که از انسداد منافذ آینده جلوگیری کند.

از آنجا که این ماده یک بتا هیدروکسی اسید (درحقیقت تنها BHA مورد استفاده در مراقبت از پوست) است ، در صورت استفاده موضعی می تواند در چربی ها و لیپید های موجود در سبوم که باعث انسداد منافذ می شود ، نفوذ کرده و آن را تجزیه کند. 

اسید سالیسیلیک به افزایش گردش سلولی کمک می کند ، به این معنی که پوست شما سریع تر بازسازی می شود و همچنین منافذ پوست را باز می کند. مورد بعدی این است که به افزایش تولید کلاژن کمک می کند ، که می تواند به پر شدن هرگونه اسکار و فرورفتگی پوستی کمک کند ، و در نهایت باعث می شود  پوست سفت تر و سالم تر به نظر بیاید .

اسید سالیسیلیک گردش خون پوست را افزایش می دهد ، که می تواند برای درمان مناسب آکنه ضروری باشد. این گردش خون زیاد باعث خروج چربی از فولیکول و کاهش سرعت تولید سبوم در منافذی شود که می تواند منجر به انسداد و در نتیجه ایجاد جوش شود.

اسید سالیسیلیک ، یک ماده ضد التهاب

اسید سالیسیلیک به عنوان یک ماده ضد التهاب عالی عمل می کند. همانطور که قبلاً نیز اشاره شده ، ارتباط نزدیکی با آسپرین دارد و بسیاری از خواص ضد التهابی آن را نشان می دهد و برای تسکین و آرامش پوست موثر است ، که می تواند برای کسانی که از تورم و التهاب ناشی از آکنه خفیف ، متوسط ​​و شدید رنج می برند ، ضروری باشد.

آیا اسید سالیسیلیک می تواند به پوست آسیب بزند ؟

اگر نوع آکنه شما منجر به آسیب پوست یا زخمهای باز شود ، ممکن است هنگام استفاده از محلول اسید سالیسیلیک احساس سوزش خفیف را تجربه کنید ، اما این حالت موقتی است و مضر نیست. 

غلظت اسید سالیسیلیک

برای اینکه اسید سالیسیلیک بر آکنه مؤثر باشد ، باید محصولی با غلظت مناسب پیدا کنید. عموماً ، هرچه غلظت اسید سالیسیلیک قوی تر باشد ، بر آکنه تأثیر بیشتری دارد. دنبال محصولاتی باشید که حاوی اسید سالیسیلیک با غلظتی بین 0.05 تا 2 درصد باشید. 

تعادل pH

ایجاد pH مناسب ، هنگام استفاده از اسید سالیسیلیک به عنوان درمان آکنه ضروری است. PH پوست باید 4 یا پایین تر و به عبارتی به اندازه کافی اسیدی باشد تا منافذ حاوی باکتریهای مضر ، سلولهای مرده پوست و سبوم سخت شده را باز کند. محصولاتی که دارای pH بالاتری هستند ، به باز شدن منافذ کمک نمی کنند ، و در درمان آکنه بی فایده هستند.

نکات کلیدی

با استفاده از محصول حاوی اسید سالیسیلیک به عنوان درمان آکنه به نظر می رسد که طی چند روز اول آکنه بدتر می شود ، اما این جوش ها طی چند هفته معمولاً از بین می رود و در نهایت پوست روشن تر و شاداب تر به نظر می رسد. مهم است که به طور منظم و مداوم از محصول درمانی خود استفاده کنید. این استفاده مداوم باعث می شود منافذ شما مجدداً مسدود نشود و پوست نرم بماند.

اسکار ناشی از آکنه و اسید سالیسیلیک

افرادی که از انواع شدیدتر آکنه رنج می برند ، معمولاً مدتی پس از بین رفتن جوش هایشان ، با اسکار و هایپرپیگمنتیشن (لک های باقی مانده از جوش) مواجه می شوند. اسید سالیسیلیک با لایه برداری از لایه فوقانی پوست ، لایه برداری از لایه ای که در زیر آن قرار دارد و صاف کردن سطح پوست می تواند به ظاهر این علائم کمک کند. همچنین تولید کلاژن را در اعماق لایه های پوستی تقویت می کند و باعث ایجاد پوستی جدید می شود که دارای لکه های کمتری است. برخی معتقدند که مصرف خوراکی برخی از ویتامین ها نیز می تواند به اسکار ناشی از آکنه کمک کند. ارتباط بین ویتامین B5 و آکنه به مدت طولانی به عنوان یک معجزه درمانی مورد توجه قرار گرفته است. که به نظر می رسد این ویتامین ضروری در حقیقت ، بهبودی اسکار آکنه را تسریع می بخشد. بنابراین استفاده از درمان موضعی اسید سالیسیلیک و رژیم غذایی غنی از ویتامین B5 به صورت همزمان می تواند در درمان آکنه و اسکار ناشی از آن مؤثر باشد.

سایر موارد استفاده از اسید سالیسیلیک

اسید سالیسیلیک برای مشکلات پوستی غیر از آکنه نیز مفید است.

پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری پوستی است که با لکه های بزرگ ، پوسته پوسته و خارش ایجاد می شود و ناشی از فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی بدن است که باعث التهاب پوست و در نهایت منجر به افزایش تولید سلول های پوستی می شود. پوسته ریزی این مقدار اضافی سلولهای پوستی برای بدن ایجاد مشکل می کند و باعث می شود سلولهای مرده بر روی هم جمع شوند. اسید سالیسیلیک می تواند به از بین بردن این لایه سلولی کمک کند و این امر می تواند به سایر داروهای مورد استفاده برای پسوریازیس کمک کند تا بهتر عمل کنند. خیلی ها از گوگرد استفاده می کنند ، که می تواند مانند اسید سالیسیلیک لایه برداری کند. توجه کنید که گوگرد نمی تواند به درمان آکنه کمک کند زیرا که گوگرد می تواند بیش از حد پوست را خشک کرده و مشکلات پوستی از جمله آکنه را بدتر کند.

ایکتیوزیس

Ichthyosis یک بیماری پوستی است که با پچ یا لکه های پوستی پوسته پوسته شناخته می شود که می تواند نازک یا ضخیم باشد. در حالی که در حال حاضر هیچ درمانی برای این بیماری پوستی وجود ندارد ، می توان از اسید سالیسیلیک برای کاهش علائم ظاهری آن با کمک به لایه برداری لایه اپیدرم که پوسته پوسته شده و حاوی سلولهای مرده است ، استفاده کرد.

شوره سر

شوره سر که در موارد شدیدتر به عنوان درماتیت سبورئیک نیز شناخته می شود ، از مشخصه های آن پوسته های سفید یا زرد روی پوست سر است و با خارش و قرمزی همراه است. بسیاری از متخصصین پوست به بیمارانی که با شوره سر مبتلا هستند توصیه می کنند از شامپو حاوی اسید سالیسیلیک استفاده کنند. همانطور که قبلاً نیز اشاره شد ، اسید سالیسیلیک به شل شدن پوسته های سر کمک می کند تا شستشوی آن در حمام آسان شود.

زگیل

اسید سالیسیلیک یک روش درمانی رایج برای از بین بردن زگیل است ، و برای افرادی که تمایل به انجام  جراحی و سایر روش های تهاجمی تر ندارند ، بسیار عالی است. زگیل ناشی از ویروس HPV (پاپیلوما ویروس) است و تقریباً در تمام نواحی بدن ظاهر می شود. برای درمان زگیل با اسید سالیسیلیک باید از محلولی با غلظت بسیار بالایی از آن استفاده شود که لایه خارجی زگیل را صاف می کند و می تواند در طی چند روز اندازه زگیل را کاهش دهد. 

هشدار

از غلظت بالای اسید سالیسیلیک برای زگیل های تناسلی ، زگیل های داخل دهان یا بینی و زگیل هایی که مو ازآنها خارج می شود ، استفاده نکنید. همچنین شایان ذکر است که بسیاری ، از پراکسید هیدروژن برای درمان زگیل و همچنین آکنه استفاده می کنند. اما باید بدانیم که این محلول می تواند پوست را بسوزاند ، بنابراین بهتر است از مقادیر کمی از آن و فقط روی جوش و زگیل استفاده شود.

اسید سالیسیلیک تقریباً برای همه انواع پوست بی خطر است. نتیجه استفاده از آن لایه برداری یا پوسته پوسته شدن نیست و در واقع جهت کاهش قرمزی و تحریک عمل می کند.

اگر پوست خشک دارید ، اگر باردار هستید یا داروهای خاصی مصرف می کنید ، اسید سالیسیلیک انتخاب مناسبی نیست.

داروهایی که ممکن است با اسید سالیسیلیک تداخل داشته باشد

• مواد اسیدی کننده
• برخی رقیق کننده های خون
• داروهای ضد دیابتی
• آسپرین
• کورتیکواستروئیدها
• دیورتیک ها (ادرار آورها)
• متوترکسات
• پیرازینامید
• گوگرد
• اگر از یک محصول حاوی اسید سالیسیلیک استفاده می کنید هرگز نباید از محصول دیگر حاوی این ترکیب استفاده کنید. به عنوان مثال ، اگر از یک پاک کننده حاوی اسید سالیسیلیک استفاده می کنید ، مطمئن شوید که این ماده در تونر یا مرطوب کننده شما نباشد.استفاده از این ماده در تمام محصولات روتین شما می تواند پوست شما را خشک کرده و آکنه شما را بدتر کند.
   

 عوارض جانبی احتمالی

• سوزش
• خارش
• لایه برداری پوست
•  قرمزی پوست در اطراف ناحیه تحت درمان 
• التهاب 
• علائم عفونت
• خشکی
• درد عمیق (زخم) در محل درمان

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این وجود ، اگر متوجه علائم واکنش آلرژیک جدی شدید از جمله: بثورات پوستی ، خارش / تورم (به خصوص صورت / زبان / گلو) ، سرگیجه شدید و مشکل در تنفس ، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

در صورتی که به داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مثل آسپیرین ، ایبوپروفن و ناپروکسن آلرژی دارید قبل از استفاده حتماً با پزشک متخصص خود یا دکتر داروساز در میان بگذارید.

در صورت داشتن شرایط پزشکی خاص ، نباید از این دارو استفاده کرد. قبل از استفاده از این دارو ، در صورت داشتن موارد زیر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید: 

• دیابت 
•  گردش خون ضعیف (به عنوان مثال ، بیماری عروق محیطی) 
•  عفونت / سوزش پوست

ماسک ها،شوینده ها و محصولات پوستی که حاوی غلظت خیلی پایین از این ترکیب هستند و جهت بهبود آکنه استفاده می شوند ، این عوارض جدی را به دنبال ندارند و در سایر موارد استفاده که دز بالا با خلوص بیشتر از آن استفاده شود احتمال بروز این عوارض وجود دارد. 

بنزوئیل پراکسید

بنزوئیل پراکسید چیست و چگونه می توان از آن برای رسیدن به پوستی شفاف و باب میل استفاده کرد؟ 

بنزوئیل پراکسید ممکن است در محصولات مختلف برای آکنه یافت شود:

• کرم ها و لوسیون های آکنه: به طور معمول یک یا دو بار در روز در کل ناحیه پوست به عنوان یک روش درمانی و پیشگیری استفاده می شود.
• شوینده و فوم صورت: روزانه یک یا دو بار برای جلوگیری از آکنه و درمان ضایعات موجود استفاده می شود.
• شوینده و صابون های بدن آکنه: در صورت بروز مکرر آکنه در قفسه سینه ، کمر و سایر مناطق بدن ایده آل است.
• ژل ها: با غلظت های بالاتر در دسترس هستند و باید به صورت نقطه ای استفاده شوند و به طور معمول فقط در ناحیه آسیب دیده اعمال می شوند
• محلول های شبیه تونر 

محصولات حاوی بنزوئیل پراکسید با نام های تجاری زیر در دسترس هستند :

• BenzaClin ، Acanya ، Onexton و Duac (همه حاوی بنزوئیل پراکسید و کلیندامایسین هستند)
• بنزامایسین ( حاوی بنزوئیل پراکسید و اریترومایسین است)
• اپیدو که حاوی بنزوئیل پراکسید و آداپالن است (آداپالن را گاهی با نام تجاری differin می بینید و همان رتینوئید است) 

غالباً در ترکیب با اسید سالیسیلیک ، استفاده از بنزوئیل پراکسید به صورت موضعی می تواند به مبارزه با باکتری های موجود در جوش ها ، خشک شدن عفونت و کاهش باکتری های مضر روی پوست کمک کند ، به خصوص برای از بین بردن جوش در موارد اورژانسی . غلظت بنزوئیل پراکسید در این محصولات بین 2.5 تا 10 درصد است.

آیا بنزوئیل پراکسید دارویی مؤثر است؟

بنزوئیل پراکسید در کاهش علائم آکنه (بیشتر روی جوش های چرکی و کیستیک) مؤثر است ، اما گاهی اوقات به قیمت عوارض جانبی بدتر .

حال سؤالی که مطرح می شود این است که بنزوئیل پراکسید دقیقا چگونه می تواند جوش را از بین ببرد؟ 

بنزوئیل پراکسید یک پراکسید است ، به این معنی که پیوندی ناپایدار بین دو اتم اکسیژن آن است و می تواند رادیکال های آزاد را ایجاد کند. این رادیکال های آزاد با از بین بردن دیواره های سلولی باکتری Propionibacterium acnes) P.acnes) را از بین می برند. بنزوئیل پراکسید همچنین می تواند لایه خارجی پوست را لایه برداری کند ، چربی اضافی پوست را از بین ببرد و به از بین بردن باکتری های ایجاد کننده آکنه در زیر پوست کمک می کند.

این محصول روزی یک یا دو بار روی پوست تمیز و خشک استفاده می شود اما توصیه می شود که در هفته اول یک شب در میان و روزی یک مرتبه استفاده شود تا پوست به آن عادت کند. افرادی که از محصولات بنزوئیل پراکسید استفاده می کنند ممکن است تا هفته سوم درمان طول بکشد تا متوجه بهبود شوند اما حداکثر اثر آن بعد از 2 تا 3 ماه مشاهده می شود.

غلظت بنزوئیل پراکسید بستگی به جایی دارد که از آن  استفاده می کنید

پوست صورت نسبتاً حساس است ، بنابراین انتخاب های بسیاری وجود دارد که از محصولات با غلظت کمتر (حدود 4 درصد) برای این ناحیه استفاده کنید ، در حالی که پوست قفسه سینه و کمر حساسیت کمتری دارد و می تواند غلظت بالاتری از این ترکیب را تحمل کند.

. اگرچه اینها جنبه های خارق العاده ای برای درمان آکنه به نظر می رسند ، اما همان مواردی که بنزوئیل پراکسید را برای درمان آکنه موثر می کند ، می تواند منجر به وخیم تر و حساس شدن پوست و عوارض جانبی زیادی شود. 

عوارض احتمالی بنزوئیل پراکسید

بنزوئیل پراکسید می تواند باعث عوارض جانبی شدید شود و محصولاتی که حاوی این ماده هستند ، بسته به نوع و حساسیت پوست ، اغلب می توانند آسیب بیشتری به پوست وارد کنند.

خشکی ، لایه برداری ، قرمزی ، سوزش و تحریک پوست

بنزوئیل پراکسید تقریباً مساوی با پوست خشک است. به همون اندازه که می تواند برای آکنه مفید باشد ، ممکن است برای سلامتی پوست شما هم مضر باشد. بنزوئیل پراکسید چربی پوست را از بین می برد و در حالی که چربی اضافی پوست باعث آکنه می شود ، میزان کم چربی پوست باعث کدر شدن و تحریک پوست می شود. این ماده ی قدرتمند می تواند باعث نابودی پوست شود و آن را تا حد پوسته پوسته شدن و لایه برداری خشک کند و اگر پوست شما خیلی خشک باشد ، ممکن است باعث شود سایر ترکیبات دارویی نتوانند به پوست نفوذ کند. شما می توانید این خشکی پوست را مدیریت کنید. سعی کنید در طول روز چند مرتبه از مرطوب کننده استفاده کنید (حداقل روزی دو بار).

همانطور که میدانید در روتین پوستی ابتدا باید از محصولاتی که جهت درمان مشکلات پوستی تجویز می شود ، استفاده و سپس مراحل بعدی انجام شود. اگر احساس میکنید خشکی پوست شما زیاد است ، ابتدا از مرطوب کننده ، زیر لوسیون یا ژل بنزوئیل پراکسید استفاده کنید. در این حالت مرطوب کننده به عنوان نوعی بافر بین دارو و پوست شما عمل می کند.

التهاب

اگر بنزوئیل پراکسید با هر یک از غشاهای مخاطی بدن شما تماس پیدا کند ، می تواند موجب التهاب شود. که این حالت بیشتر در چشم ها مشاهده می شود ، اما ممکن است در دهان یا بینی نیز رخ دهد.

بنزوئیل پراکسید و پیری

بسیاری از افرادی که از بنزوئیل پراکسید استفاده می کنند متوجه چین و چروک های بیشتری روی پوستشان می شوند. اگرچه بنزوئیل پراکسید با تولید رادیکالهای آزاد باکتری های موجود در پوست را از بین می برد، اما این رادیکال های آزاد می توانند باعث افزایش سن پوست شما می شود ، مانند زمانی که در مواجهه با آفتاب قرار می گیرد. هرچه پوست شما خشک تر باشد شکننده تر می شود. این امر می تواند چین و چروک های موجود را بیشتر نمایان سازد و به همین دلیل باعث می شود بنزوئیل پراکسید یک انتخاب نامناسب جهت مراقبت از پوست برای افراد مسن تر باشد.

باکتری های خوب و باکتری های بد

بنزوئیل پراکسید به طور مؤثری می تواند باکتری ها را از بین ببرد ، اما نمی تواند تفاوتی بین سویه های خوب و سویه های بد قائل شود. این بدان معنی است که تمام باکتری هایی که در تماس با آن قرار می گیرد از جمله باکتری هایی که به شما در مبارزه با عفونت ها کمک می کنند را از بین می برد. عدم تعادل باکتریایی پوست می تواند علت ایجاد آکنه یا التهاب در پوست باشد.

بنزوئیل پراکسید به عنوان یک عامل سفید کننده

بنزوئیل پراکسید یک محلول قوی است که می تواند باعث سفید شدن پوست شود. حتی اگر به طور مرتب و مکرر در تماس با مو باشد ، می تواند روی رنگ موهای شما (از جمله ابروهای شما) تأثیر بگذارد. در واقع بنزوئیل پراکسید می تواند بر رنگ هر چیزی که با آن در تماس باشد ، تأثیر بگذارد.

حساسیت به نور خورشید

بنزوئیل پراکسید می تواند باعث افزایش حساسیت به نور خورشید و به طور کلی نور شود. این محلول تحمل پوست را در برابر اشعه ماوراء بنفش کاهش می دهد و بدون محافظت مناسب ، احتمال آفتاب سوختگی و سوزش بعد از آن وجود دارد.

تغییر رنگ پوست

همانطور که گفته شد در برخی از انواع پوست پس از بهبودی آکنه ، شاهد هایپرپیگمنتیشن بعد از التهاب هستیم. از آنجا که این التهاب منجر به افزایش تولید ملانین می شود ، قسمت هایی از پوست تیره رنگ می شود. از آنجا که بنزوئیل پراکسید می تواند پوست را بیشتر تحریک کند ، التهاب شدیدتر می شود و در نتیجه مقدار تولید ملانین نیز بیشتر می شود. در حالی که اسید سالیسیلیک در صورت ایجاد عارضه می تواند اثر مشابهی داشته باشد ، اما بنزوئیل پراکسید تأثیرش شدیدتر و بروز این علائم بسیار برجسته تر است.

آلرژی

واکنشهای آلرژیک رایج ناشی از بنزوئیل پراکسید شامل بثورات و کهیر به همراه سایر التهابات پوستی است.

هشدار 

چه کسی می تواند و چه کسی نمی تواند از بنزوئیل پراکسید استفاده کند؟

بیشتر بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال می توانند از بنزوئیل پراکسید استفاده کنند.

اما بنزوئیل پراکسید می تواند در انواع مختلف پوست تأثیر شدید داشته باشد و به افرادی که پوست بسیار حساسی دارند توصیه می شود فقط به صورت نقطه ای از این محلول استفاده کنند.البته که بعضی نسبت به واکنش های بنزوئیل پراکسید مقاوم هستند و مشکلی با این ترکیبات ندارند.

اگر از اگزما ، پسوریازیس و درماتیت سبورئیک رنج می برید ، قبل از استفاده حتماً با پزشک خود مشورت کنید. 

نحوه کنار آمدن با عوارض جانبی

• خشکی پوست : مرتباً از مرطوب کننده و بالم لب استفاده کنید (بهترین نوع مرطوب کننده ، مرطوب کننده صورت فاقد چربی و مناسب پوست های حساس است). سعی کنید مدت زمان حمامتان کوتاهتر باشد و   این کار را با آب خیلی گرم انجام ندهید.
• قرمزی پوست یا لایه برداری : سعی کنید از محصولات یا شوینده صورت حاوی این ترکیب کمتر استفاده کنید ، یا استفاده از آن را برای چند روز متوقف کنید تا تحریک از بین برود و سپس دوباره شروع کنید. در ضمن از محصولات لایه بردار دیگر روی پوست خود استفاده نکنید. اگر علائم بهتر نشد یا شدید شد ، با پزشک خود مشورت کنید.
• سوزش یا لک (سوزش پوست) : سعی کنید از محصولات یا شوینده صورت حاوی این ترکیب کمتر استفاده کنید (یک بار در روز به جای دو بار یا هر روز) یا چند روز استفاده از آن را متوقف کنید تا تحریک از بین برود و دوباره شروع کنید. اگر تحریک بعد از این مدت از بین نرفت ، استفاده از آن را قطع کنید و با پزشک خود مشورت کنید.

بنزوئیل پراکسید و بارداری و شیردهی

اگرچه استفاده از بنزوئیل پراکسید در دوران بارداری و شیردهی به طور کلی مانعی ندارد ، اما از آن در ناحیه سینه خود استفاده نکنید و قبل از لمس کردن کودک ، دستان خود را بشویید. به این صورت که مطمئن شوید کودک شما با آن در تماس نیست.

بنزوئیل پراکسید و سایر محصولات پوستی

به صورت همزمان از بنزوئیل پراکسید با هیچ داروی دیگری که ممکن است اثرات خشک کننده یا تحریک کننده بر روی پوست شما داشته باشد استفاده نکنید. این محصولات شامل محصولات مراقبت از پوست مبتنی بر الکل ، سایر محصولات بنزوئیل پراکسید یا سایر داروهای آکنه (مانند ایزوترتینوئین) است که ممکن است باعث شود پوست شما زخم شود، مگر اینکه پزشک یا داروساز شما گفته باشد که مشکل خاصی وجود ندارد. همیشه مواد موجود در محصول را بررسی کرده و محصولات مناسب پوست حساس را انتخاب کنید.

آیا ترکیب اسید سالیسیلیک و بنزوئیل پراکسید ایده خوبی است؟

برخی کمپانی ها محصولات ضد آکنه ای تولید می کنند که حاوی اسید سالیسیلیک و بنزوئیل پراکسید است ، که در واقع می تواند اثرات منفی هر دو را تشدید کند. ترکیبی از این دو ماده حتی برای پوست هایی که حساس هم نیستند می تواند بسیار قوی باشد و ممکن است منجر به خشکی و تحریک پوست شود.

استفاده روزانه ضد آفتاب مهم است. اگرچه این ترکیبات ضد آکنه به اندازه رتینوئید و اسید آلفا هیدروکسی باعث ایجاد حساسیت در برابر نور آفتاب نمی شوند ، اما قرار گرفتن در معرض آفتاب بدون محافظت ، باعث بدتر شدن آکنه می شود. همچنین ممکن است خطر ابتلا به سرطان پوست و اسکار آکنه را افزایش دهد.

سایر درمان های آکنه OTC

بنزوئیل پراکسید تنها گزینه درمانی شما برای جوش و آکنه نیست. سایر محصولات می توانند به درمان باکتریها ، چربی بیش از حد و سلولهای مرده پوست نیز کمک کنند :

• اسید سالیسیلیک

• روغن درخت چای
• آداپلن

ضد آکنه برتر

تعیین اینکه کدام ماده ضد آکنه برای پوست شما مناسب است می تواند با توجه به نکات ضد و نقیض مربوط به مراقبت از پوست و محصولات متنوع گیج کننده باشد ، اما هنگامی که صحبت از اسید سالیسیلیک در مقابل بنزوئیل پراکسید باشد ، در کل اسید سالیسیلیک به مراتب پیروز این رقابت است ، اما باید استثناء ها و شرایط پوستی را نیز در نظر گرفت.

هر دو ترکیب به تمیز کردن منافذ کمک می کنند اما توجه داشته باشید که اسید سالیسیلیک بهترین راه حل درمانی برای آکنه های غیر التهابی است و کمک می کند ، سلول های مرده پوست و چربی اضافی که می تواند منجر به انسداد منافذ و جوش شود ، درمان کند و در درازمدت وضعیت پوست بهتر و بهتر می شود.

و در مقابل ، بنزوئیل پراکسید که جزء اصلی درمان آکنه های التهابی است ، صرفاً علائم بیماری را درمان می کند و باکتری هایی را که به دلیل وجود سلول های مرده و چربی پوست رشد می کنند ، از بین می برد. همچنین با عوارض جانبی منفی همراه است که می تواند به پوست آسیب برساند ولی اگر پوست کمتر حساسی دارید، می تواند انتخاب مناسبی باشد.

 اسید سالیسیلیک در مورد درمان آکنه ولگاریس گزینه ای مطمئن تر ، ملایم تر و مؤثرتر است.